Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

Στην κορυφή του θεατρικού πανθέου

Ευαγγελινή !

Στα διακόσια είκοσι χρόνια που διαρκεί ο νεοελληνικός θεατρικός βίος αναδείχθηκε ένα πάνθεο θεών και θεαινών που εγκαταστάθηκαν στη εθνική μας συνείδηση και αποτελεί ένα μυθικό υπόβαθρο της θεατρικής μας συνείδησης. Είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωτικά συντετμημένο το σημείωμα και χωράει μόνο το μεγαλύτερο των μυθικών προσώπων του θεατρικού μας θεολογίου. 
Την Ευαγγελία Παρασκευοπούλου. Την Ευαγγελινή. Την σπουδαιότερη θεατρίνα του θεάτρου μας όλων των εποχών. Αυτοδίδακτη όχι μόνο όσον αφορά την υποκριτική της μόρφωση αλλά και την στοιχειώδη. Ανάγνωση έμαθε διαβάζοντας τους ρόλους της. Τα μεγάλα πάθη των ηρωίδων της τα προσήγγισε αφ΄εαυτού της. Μόνη της ανέλυσε τους χαρακτήρες και τα έργα που έπαιξε. Υπήρξε ένα φαινόμενο πάθους, αυταπάρνησης, διονυσιακού μένους.





Μια απ' τις πιο γνωστές φωτογραφίες της 
Κανένας και καμία δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί της. Λένε πως οι εποχές άλλαξαν και στο πέρασμα τους άφησαν πίσω την Παρασκευοπούλου. Ίσως. Το μεγαλείο της όμως δεν ξεπεράστηκε ποτέ ούτε καμιά μεταγενέστερη το πλησίασε στο ελάχιστο. 
Ο ποιητής Αχιλλέας Παράσχος έγραψε γιαυτήν το παρακάτω ποίημα και τα απήγγειλε από τη σκηνή μετά την πρεμιέρα του έργου «Η κυρία με τις καμέλιες»

Άνθη εις τ´ άνθος της σκηνής σκορπίστε το μόνον,
όπερ μας φερ' εις εποχάς άλλων αρχαίων χρόνων
όπερ μυρώνει την ψυχήν, πτερώνει την καρδίαν
και διακόπτει την πεζήν του βίου μας πορείαν
Ρίψατε άνθη, ρίψατε μυρσίνην, ανεμώνην
εις την ηθοποιόν ημών την μίαν και την μόνην
σκορπίσατε καμέλιαις εμπρός της Καμελίας
και στέψατε το μέτωπον το πλήρες ευφυΐας

Ευαγγελία! και αυτό το όνομα της έτι
ευαγγελίζει την Σκηνήν κ´ εις άλλα    φέρει  έτη.

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Θεατρικό Μουσείο: Αδιανόητες επιπλοκές


Το Θεατρικό Μουσείο σε πρώτη προτεραιότητα !

Κάθε συνειδητοποιημένος άνθρωπος του θεάτρου, θεατρικός δημιουργός η θεατής, πρέπει να έχει στραμμένο το ενδιαφέρον του στο Θεατρικό Μουσείο. Η κιβωτός της θεατρικής κληρονομιάς δυο αιώνων είναι απαραίτητο να στεγαστεί σε χώρο κατάλληλο και να γίνει εστία προσκυνημάτων στους σκαπανείς ηθοποιούς, τους σπουδαίους και γενναίους και στους σοφούς της θεατρικής γνώσης, στους συγγραφείς και στους σκηνοθέτες που ξόδεψαν τη ζωή τους στην οικοδόμηση ενός θεάτρου που σε ποιότητα και αξιοσύνη ανταγωνίζεται όλα τα αναγνωρισμένα θέατρα της Ευρώπης και της Αμερικής.


Τα τεκμήρια, φωτογραφίες, παραστάσεις βιντεοσκοπημένες,  χειρόγραφα, σημειώσεις σκηνοθετών, προγράμματα, αφίσες, ενθυμήματα, ομοιώματα, σκηνικά αντικείμενα, εργασίες ερευνητικές, βιβλία, λευκώματα, συγγράμματα, έργα θεατρικά τριών αιώνων δυσεύρετα, όλα αυτά και άλλα πολλά πρέπει να δίνεται η ευκαιρία σε Έλληνες κάθε ηλικίας και σε ξένους να τα επισκέπτονται, να τα βλέπουν , να τα μελετούν. Η σημαντική για τον πολιτισμό αυτή αναγκαιότητα επιβάλλεται να γίνει συνείδηση κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Συνείδηση βαθιά που να εμπνέει και να τροφοδοτεί συνεχές πάθος και δύναμη για να γίνει πραγματικότητα ένα Θεατρικό Μουσείου, λίκνο και τέμενος της ελληνικής θεατρικής ιστορίας 3000 ετών ! Παρακάμπτουμε τις πρόσφατες δυσάρεστες και αδιανόητες εξελίξεις και να επικεντρωθούμε στο καίριο ζήτημα.
Τα άλλα, τα καινούργια νομικά επινοήματα δεν πρέπει να μας αφορούν. Θα τα βρούν οι διάδικοι, οι δικαστές και οι δικηγόροι τους.
Από μας μια ατάκα που ο κυρ – Γιώργης, απ΄το έργο
«Ερωτευμένοι Μυλωνάδες» σε κάθε περίσταση σύσταινε στον εαυτό του «Φρόνηση, Γιώργη. Φρόνηση!»

Στο τεύχος του περιοδικού "Τόπος Θεάτρου", που θα κυκλοφορήσει στις 10 Απριλίου, περιλαμβάνεται εκτεταμένο και αναλυτικό αφιέρωμα στο Θεατρικό Μουσείου και σε όλα τα σχετικά, με ιδιαίτερη αναφορά στα Μουσεία της Ευρώπης.